Şunu iyi biliniz ki kötü niteliklerini çevresindekiler batırabilir, tutkular ve insanlık saygısı bunları engeller, hızlarını keser. Daha sonra insan yaşlandıkça ve bir de yalnız kalınca, küçük kusurlar ne kadar uzun süre bastırılmışsa o kadar da korkunç biçimde ortaya dökülür. İnsan zayıflıkları temelden bayağıdır ne yatışır, ne de biter. Dün verdiğinizi bugün, yarın sürekli ister, ayrıcalıkları hemen benimserler ve bunların alanlarını genişletmek isterler. Güç bağışlayıcıdır, gerçekler karşısında boyun eğer doğrudur, sakindir. Oysa zayıflıktan kaynaklanan tutkular acımasızdır; gizlice çalınmış meyveleri sofradaki meyvelere yeğleyen çocuklar gibi davranmak böyle tutkulara mutluluk verir.
Honoré de Balzac - Vadideki Zambak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder